ΠΟΛΥΜΝΙΑ
Πῶς ξάφνου κύματα θεριὰ σηκώνει τὸ μπουρίνι
μ’ ὁρμὴν καὶ λύσσα ὅπου θαρρεῖς τὴ γῆς θὰ καταπιοῦνε,
μὰ ἐκεῖ βράχος ἀκλόνητος τὴν ἀντρειγιά των παύει
κ’ εὐθὺς πάλε στὸ πέλαγον τραβιοῦνται ντροπιασμένα;
Ὅμοια μπουρίνι στὲς καρδιὲς σὰν περπατεῖς σηκώνεις
κι ὅλοι τὸ κρυφορέγονται δίπλα σου νὰ σταθοῦνε,
μὰ βράχον ἔχεις τὴν ματιὰν κ’ εὐθὺς πισωπατοῦνε.
Μοῦ ἀρέσει Φόρτωση σὲ ἐξέλιξη...
Δημοσιεύθηκε ἀπὸ τὸν/τὴν Εὐστράτιος Εὐ. Σαρρῆς
Ἐπικολυρικὸς ποιητής, ἐπιγραμματοποιός, ἐρασιτέχνης μεταφραστὴς λογοτεχνίας
Δεῖτε ὅλες τὶς καταχωρίσεις τοῦ χρήστη μὲ τὸ ὄνομα "Εὐστράτιος Εὐ. Σαρρῆς"
Μοῦ ἀρέσει Φόρτωση σὲ ἐξέλιξη...